body{font-family:Open Sans, sans-serif; font-weight:300; } h1{font-family:Open Sans, sans-serif; font-weight:800; } h2{font-family:Open Sans, sans-serif; font-weight:600; } h3{font-family:Open Sans, sans-serif; font-weight:normal; } h4{font-family:Open Sans, sans-serif; font-weight:normal; } h5{font-family:Open Sans, sans-serif; font-weight:600; } h6{font-family:Open Sans, sans-serif; font-weight:600; } @media (min-width: 1400px) { .container { max-width: 1140px; } }
sobota, 12 październik 2019 21:22

„Jezusie Mistrzu, ulituj się nad nami” (Łk 17, 11-19)

Napisała
Oceń ten artykuł
(2 głosów)

Obraz1       Jezus powiedział, że jest jedyną drogą, prawdą i życiem. „Jest drogą, która prowadzi do poznania prawdy, a poznanie prawdy do pełni życia w Nim”.

Trzeba odwagi by w swoim życiu podjąć trud podążania za Tym, który umiłował nas do końca, podjąć wysiłek naśladowania Go na drogach naszej codzienności. Potrzebny jest nam dialog z Panem, który wszystko może, który zna nas po imieniu, dla którego jesteśmy tak drogocenni, że nawet życie swoje oddał za nas. On widzi nasze starania, słyszy nasze błagania, podnosi gdy upadamy, lituje się nad naszą biedą i  niedolą. Karmi nas w odpowiednim czasie. Pragnie naszego nawrócenia. Czy jesteśmy Bogu wdzięczni za okazywaną  pomoc? Czy potrafimy dziękować? Czy pamiętamy o Nim, nie tylko wtedy kiedy jest nam źle, ale rownież i w dobrych momentach naszego życia? Czy wiernie trwamy przy Bogu ?

 Dla dziesięciu trędowatych Jezus był nadzieją na pełnię życia. Odrzuceni i wykluczeni szukali u Niego pomocy. Choć stali  daleko, nie bali się głośno wołać i błagać o to, aby się nad nimi zlitował. Jezus ujrzał ich ból, lecz nie uzdrowił ich natychmiast, poprosił aby pokazali się kapłanom, a oni zaufali Mu i w drodze zostali uzdrowieni. Otrzymali wielki dar, ale nie potrafili okazać wdzięczności za okazane miłosierdzie. Tylko jeden z nich i to cudzoziemiec wrócił z dziękczynieniem do Jezusa. To jego wiara w Słowo dała mu zdrowie i co najważniejsze,  jeszcze bardziej zbliżyła do Dawcy, który jest większy od daru. On to zrozumiał „upadł  na twarz do Jego nóg i dziękował Mu” (Łk 17, 16).

Tak ważne  jest to, aby nasze serca były wdzięczne za wszystko,  co otrzymujemy od Boga na drodze naszego życia. On wie czego nam potrzeba zanim o to poprosimy. Najbardziej pragnie naszej miłości, i przylgnięcia całym sercem do Niego, a nie tylko do tego, co otrzymujemy z Jego ręki. To On jest miłością. Można być uzdrowionym i  szybko zapomnieć o Tym, który tego dokonał i całą nadzieję pokładać w sobie. Można też złożyć siebie w sercu Tego, który jest Panem rzeczy niemożliwych i całym życiem swoim oddawać Bogu chwałę i cześć. Cud uzdrowienia polega na przemianie serca, które wolne od trądu grzechu wie, że nie ma w nikim innym zbawienia jak tylko w Jezusie Chrystusie.

Czytany 1115 razy

Skomentuj

© 2016 Parafia św. Jana Chrzciciela w Dębnicy Kaszubskiej. All Rights Reserved. Designed by Krzysztof Przechowski, A.M.D.G.

Logowanie

Witaj Gościu! Zaloguj się lub załóż swoje konto.