Wydrukuj tę stronę
piątek, 24 czerwiec 2016 09:38

Zarys historii parafii i kościoła parafialnego w Dębnicy

Napisał
Oceń ten artykuł
(5 głosów)
Kościół Dębnicki został zbudowany w 1584 r. jako świątynia protestancka, przebudowany 1781 r., zaś 1830 r. powiększony. Przed wojną mieszkańcy parafii byli Niemcami wyznania ewangelickiego. Katolicy z Dębnicy Kaszubskiej (ok. 20 rodzin) dojeżdżali do jedynej w powiecie parafii w Słupsku.

15 sierpnia 1949 r. ks. Augustyn kardynał Hlond, prymas Polski, erygował Diecezję Gorzowską, której podlegały tereny gminy Dębnica Kaszubska. Z chwilą utworzenia Diecezji Koszalińsko - Kołobrzeskiej w 1972 r. tereny te przeszły do niej, a od 1993 r. do Diecezji Pelplińskiej. We wrześniu 1946 r. na pobyt stały przybył do Dębnicy Kaszubskiej ks. Czesław Daszyński, a ks. dziekan Karol Chmielewski poświęcił dębnicką świątynię. Po II wojnie nie było w niej tabernakulum, monstrancji, kielicha, pateny, szat liturgicznych, naczyń, kadzielnicy, świec. Te sprzęty oraz obraz św. Jana Chrzciciela przywiózł z Krakowa proboszcz ks. Daszyński. 

Ołtarz  wykonał miejscowy stolarz (Niemiec), a pracę nadzorował Brunon Danckowski. Uporządkowano dziedziniec kościelny. Kronika odnotowała olbrzymie zaangażowanie w dzieło przywrócenia kościoła do użytku wielu parafian i organizacji społecznych, jak Liga Kobiet, Straż Pożarna.
10 października 1949 r. odbyła się w parafii I wizytacja kanoniczna ks. biskupa Nowickiego połączona z bierzmowaniem. Parafia była bardzo duża, bo administrowała czterema kościołami tj. Zagórzyce, Dobieszewo, Podwilczyn, i Dębnica Kaszubska.

Od 15 października 1949 r. do 18 sierpnia 1950 r. proboszczem parafii był ks. mjr Józef Płonka, były przełożony OO. Bernardynów w Radecznicy koło Dublina, kapelan oddziałów partyzanckich - 9 pp. AK, WiN obwodu Zamość, pseud. „Czarny” i „ Wacław”. Dał się poznać jako wspaniały kaznodzieja. To jego inicjatywą było przygotowanie figury Matki Boskiej, którą umieszczono na cokole zbudowanym przez Niemców ku czci bohaterów I wojny światowej. 18 sierpnia 1950 r. ks. Płonka został uwięziony przez Urząd Bezpieczeństwa, skazany na 12 lat więzienia. W wyniku amnestii w 1956 r. karę zmieniono na 8 lat więzienia. W styczniu 1957 r. zwolniono go z odbycia reszty kary. Odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Virtuti Militari. 

Od 27 sierpnia 1950 r. do 28 grudnia 1966r. (16 lat) proboszczem był ks. kpt. Antoni Kania. Przed wojną pełnił funkcję proboszcza w Medynie (powiat Zbaraż), Nowej Hucie (powiat Buczacz) oraz był kapelanem AK w stopniu kapitana o pseudonimie „Ketlicz”. Brał czynny udział w wojnie w 1918 - 1920 r. Rząd RP w Londynie odznaczył go Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Warto wspomnieć, że ks. proboszcz Kania rozpoczął prowadzenie kroniki parafialnej. Nękany częstymi wizytami „gości w czerwonej limuzynie” (funkcjonariuszy UB), informowany przez parafian, zawsze zdążył się ukryć.

W 1956 r. parafia otrzymała pierwszego wikariusza - został nim ks. Marian Patalas, później proboszcz parafii Dobieszewo, a od 27.07.1966 r. proboszcz w Dębnicy Kaszubskiej.

Z ważniejszych wydarzeń z tego okresu wspomnieć należy peregrynację w Dębnicy Kaszubskiej obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej - 25.12.1964 r. Innym doniosłym wydarzeniem było uczestnictwo ks. abp. Karola Wojtyły w spływie kajakowym rzeką Słupią (20-30.07.1966r.). Upamiętnia to obelisk, znajdujący się nad rzeką Słupią w Leśnym Dworze - VII przystań.

Po śmierci ks. Antoniego Kani, od 28.12.1966 r. do 28.12.1981 r. , proboszczem parafii był wspomniany ks. Marian Patalas (15 lat), który powiększył cmentarz i ogrodził go. Kolejnym proboszczem został ks. Zygfryd Strokosz sprawujący tę funkcję od 28.12.1981r. do 01.07.2006r. (24 lata). Początkowo pracował sam, później pomagali mu wikariusze: ks. Krzysztof Roszak (1993-1994r.), ks. Mirosław Gronalewski (1994-1997r.). Ten ostatni zginął w wypadku samochodowym. To tragiczne wydarzenie upamiętnia tablica w kościele w Dębnicy Kaszubskiej. Dnia 17 kwietnia 1997 r. w Dębnicy Kaszubskiej miała miejsce dekanalna peregrynacja relikwii św. Wojciecha z okazji 1000-lecia chrztu Polski.

W kolejnych latach powiększono kościół o nawy boczne, zmieniono dach: kościoła, wieży, plebanii i budynku gospodarczego. Zakupiono nowe tabernakulum, ołtarz marmurowy, posadzkę w kościele, nowe ławki modrzewiowe, konfesjonały, sprowadzono z Włoch nowe organy elektryczne oraz nagłośnienie. Ks. proboszcz postawił też nowy nagrobek na mogile ks. A. Kani oraz ks. wikariuszowi M. Gronalewskiemu w Brusach. Zmieniono wystrój kościoła poprzez metaloplastyczną dekorację wnętrza, opartą na motywach i scenach z Pisma Świętego (tabernakulum, ołtarz, drogę krzyżową, świeczniki), wykonaną przez art. plastyka Józefa Kołodziejczyka z Chorzowa. Wykonał on także obraz św. Jana Chrzciciela, który został wmontowany w metaloplastykę ze scenami z Nowego Testamentu.

Kościół Dębnicki wpisano na listę zabytków III grupy. Rzeźby św. Jana Chrzciciela nad wejściem do świątyni i figurę Chrystusa przy kościele wykonał parafianin Andrzej Gan, a figury ze żłóbka i Chrystusa Frasobliwego Zenon Frąckiewicz z Łupinek. W trakcie wymiany dachów znaleziono starą kronikę pastorów z XVII wieku, pisaną w jęz. niemieckim i kaszubskim, która została przekazana  do muzeum diecezjalnego w Pelplinie. W 2006 r. ks. proboszcz Zygfryd Strokosz przeszedł na emeryturę.

W latach 2006 do 2008r. proboszczem parafii był Ireneusz Nowak, który wyjechał do pracy misyjnej w Kazachstanie. Od 1 lipca 2008r. proboszczem był ks. Mieczysław Patałuch. W tamtym czasie odnowiono kaplicę cmentarną w Dębnicy Kaszubskiej i kościół w Podwilczynie. Od roku 2011 funkcję proboszcza pełni ks. lic. Jan Gilmeister.

Czytany 4717 razy
Dział: O Parafii